doc48 critique de Twentsche Golfclub

Eindelijk. De NGF-competite is weer begonnen. Na 2 jaar COVID-onderbreking mogen we weer onze favoriete sport in een gezellige 50+ competitie uitvechten. Er is veel veranderd. We gaan samen strijden, dus samen rijden omdat de benzine in die tijd zoveel duurder en schaarser is geworden door een oorlog die op alle mogelijke manieren “onvoorstelbaar” te noemen is. Een vuist bij de ontvangst voelt ook heel anders dan een warme handdruk. Golfclub de Twentsche is de gastheer. Daar wordt ook hard gewerkt aan veranderingen. Ook een meerjaren project. De brede fairways omzoomd met vaak oude bomen moet uitdagender en spannender worden. Meer hindernissen. Andere waterpartijen en veel meer bunkers op de fairways en rond de grote vlakke en snelle greens. Alle werkzaamheden zijn “afgepaald”. Er zijn blauwe palen, oranje palen en rode palen al dan niet met een ecolische groene kop. Veel van de afgepaalde gebieden hebben slechts beginnende grassprietjes omdat de koude voorjaar nog nauwelijk voor groei zorgt. De aanblik van de kale vlaktes met paaltjes maakt het niet gezelliger. De kwaliteit en sfeer van de baan is amper te beoordelen en zou geen recht doen aan de ontwikkeling die gaande is. Ik ben heel benieuwd hoe volgend jaar aan het eind van de zomer het eindresultaat is geworden. De lunch is overdadig en smakelijk evenals de nazit en het gezamenlijk diner, hoewel de aangekondige voor- en nagerechten niet werden uitgeserveerd. Misschien moet in de catering de balans ook wat verschoven worden.